‘De Craemer bewijst met dit boek nogmaals dat ze de naam auteur waardig is’

In Kunsttijdschrift Vlaanderen van november 2012 staat een mooie recensie van De seingever door Sarah Verhasselt:
‘De seingever’ is zo’n boek dat een universeel verhaal vertelt via het individuele. Het individu waarop De Craemer inzoomt, is een doodgewone man die seingever is bij wielerwedstrijden. Doordat hij zo gewoon wordt voorgesteld, krijgt hij meteen ook iets romanesks. De Craemer speelt namelijk de hele tijd met feit en fictie en voorziet haar verhaal af en toe met de commentaar van een vertelstem. Of die stem van haar komt, wordt opzettelijk dubbelzinnig gelaten.
Met deze roman slaagt De Craemer erin om eigenlijk drie dingen tegelijk te doen. Eerst en vooral wordt er verteld over een man voor wie het leven niet bracht wat hij ervan verwachtte, ten tweede speelt ze een narratief spel met de lezer en ten slotte wordt er ook kritiek gegeven op de – overigens weer zeer actuele – dopingskwesties in het wielrennen. Wie vreest dat deze cocktail aan verhaallagen slecht verteerbaar zou zijn, heeft het mis. De Craemer bewijst met dit boek nogmaals dat ze de naam auteur waardig is.